مضمون این رساله تکنیکهای روایتی ویلیام فاکنر و کاربرد آنها در سه رمان برجسته وی یعنی خشم و هیاهو، آبسالوم ، آبسالوم و آنگاه که در بستر مرگ بودم ، است . با کاربرد مکرر از چندین فن روایتی مدرن همانند تعدد راویان ، ترتیب پریشان زمانی ، تک سخنگویی و جریان سیال ذهن ، فاکنر خوانندگان خود را یاری می دهد تا به ژرفای ذهن شخصیت های او نفوذ کنند و در گره گشایی حقیقت شرکت جویند. فاکنر شیوه مرسوم روایت داست...